De Dankbaarheid is op 15 mei 1888 te naam gesteld, ik neem aan dat het schip omstreeks die datum te water is gelaten.

Ze kreeg de naam van de vrouw van de toenmalige schipper Jan Zwiers, ”Alberdina”.

Haar domicilie was toen Dedemsvaart waar turf werd gestoken en kalk werd gestookt op de aanwezige turf, de lading was derhalve veelal schelpen vanuit de Waddenzee en turf naar waar het nodig was alles onder zeil en met de hand, bomen en jagen.

Op het ontveende land ontstond een agrarisch gebied waar Jan Zwiers met zijn vrouw Alberdina toen zijn gaan boeren.

Het schip werd in 1906 overgedaan aan Gerard Hartman die haar ook weer naar zijn vrouw noemde, ”Adriena Margrietha”.

Gerard Hartman heeft slechts een jaar met haar gevaren en heeft het schip toen, met financiële hulp van Jan Zwiers, verkocht aan Jelle Horjus die op Vlieland domicilie had.

Die heeft haar toen als dank aan Jan Zwiers ”Dankbaarheid” genoemd, en dat is zo gebleven.

Jelle heeft tot 1927 met de Dankbaarheid door gezeild met schelpen en van alles en nog wat. Toen heeft hij haar doorverkocht aan zijn zoon Willem Horjus, die domicilie had in Makkum.

Willem heeft allerlei moderniseringen doorgevoerd, zoals de motor en het stuurwerk. Later werd daar ook nog de stuurhut aan toegevoegd, een verdubbeling van de leefruimte aan boord.

Willem en Aaltje hadden een zoon, Jelle, die Kaptein werd op de Vlieland van rederij Doeksen en dus niet met de Dankbaarheid verder wilde, het schip is toen verkocht aan Lou Elgersma uit Makkum. Die heeft, toen hij een groter schip kocht, de Dankbaarheid voor de sloop weg gedaan, bij Sloten in Wormer.

Daar is het uiteindelijk door Dirk Bruin gekocht in mei 1972.

Met soms geld en te weinig tijd en dan weer tijd en te weinig geld is het schip geworden wat het nu is. Uit nood hebben wij er eerst 12 jaar op gewoond. Daarna was het een perfect vakantie-schip.

Voor extra financiële middelen is er vanuit Amsterdam veel gevaren met groepen mensen op het IJsselmeer.